Tydi a wnaeth y wyrth, O Grist, Fab Duw

(Pantyfedwen)

Tydi a wnaeth y wyrth, O Grist, Fab Duw,
tydi a roddaist imi flas ar fyw:
fe gydiaist ynof drwy dy Ysbryd Glân,
ni allaf tra bwyf byw ond canu’r gân;
‘rwyf heddiw’n gweld yr harddwch sy’n parhau,
‘rwy’n teimlo’r ddwyfol ias sy’n bywiocáu;
mae’r Haleliwia yn fy enaid i,
a rhoddaf, Iesu, fy mawrhad i ti.

Tydi yw haul fy nydd, O Grist y groes,
yr wyt yn harddu holl orwelion f’oes;
lle’r oedd cysgodion nos mae llif y wawr,
lle’r oeddwn gynt yn ddall ‘rwy’n gweld yn awr;
mae golau imi yn dy Berson hael,
penllanw fy ngorfoledd yw dy gael;
mae’r Haleliwia yn fy enaid i,
a rhoddaf, Iesu, fy mawrhad i ti.

Tydi sy’n haeddu’r clod, ddihalog Un
mae ystyr bywyd ynot ti dy hun;
yr wyt yn llanw’r gwacter drwy dy air,
daw’r pell yn agos ynot, O Fab Mair;
mae melodîau’r cread er dy fwyn,
mi welaf dy ogoniant ar bob twyn;
mae’r Haleliwia yn fy enaid i,
a rhoddaf, Iesu, fy mawrhad i ti.

W. RHYS NICHOLAS, 1914-96 © Richard E. Huws

(Caneuon Ffydd: 791)