‘D a’i ‘mofyn haeddiant byth na nerth

’D ai ‘mofyn haeddiant byth, na nerth,
Na ffafr neb, na’i hedd,
Ond Hwnnw’n unig gŵyd fy llwch,
Yn fyw i’r lan o’r bedd.

Mae’n eistedd ar ddeheulaw’r Tad,
Ar orsedd fawr y nef;
Ac y mae’r cyfan sy mewn bod
Dan ei awdurdod Ef.

Fe gryn y ddaer ac uffern fawr
Wrth amnaid Twysog nen;
O!’r fath gogoniant sydd i’r Hwn
Fu’n dioddef ar y pren.

O! Iesu, cymer fi i gyd,
Fel mynnych, gad im fod;
Ond im gael treulio pob yr awr
Yn hollol er dy glod.

William Williams, Pantycelyn