O fy Iesu bendigedig,
unig gwmni f’enaid gwan,
ymhob adfyd a thrallodion
dal fy ysbryd llesg i’r lan;
a thra’m teflir yma ac acw
ar anwadal donnau’r byd
cymorth rho i ddal fy ngafael
ynot ti, sy’r un o hyd.
Rhof fy nhroed y fan a fynnwyf
ar sigledig bethau’r byd,
ysgwyd mae y tir o danaf,
darnau’n cwympo i lawr o hyd;
ond os caf fy nhroed i sengi
yn y dymestl fawr a’m chwyth,
ar dragwyddol graig yr oesoedd,
dyna fan na sigla byth.
Pwyso’r bore ar fy nheulu,
colli’r rheini y prynhawn;
pwyso eilwaith ar gyfeillion,
hwythau’n colli’n fuan iawn;
pwyso ar hawddfyd – hwnnw’n siglo,
profi’n fuan newid byd:
pwyso ar Iesu, dyma gryfder
sydd yn dal y pwysau i gyd.
EBEN FARDD, 1802-63
(Caneuon Ffydd 739)