Fe’th garaf Iôr, ac fe’th folaf di, A’m henaid gân gyda’r sanctaidd lu. O llawenha yn fy mawl fy Nuw, Boed y gân yn felys sain yn dy glyw. Fe’th garaf Iôr, ac fe’th folaf di, A’m henaid gân gyda’r sanctaidd lu. O llawenha yn fy mawl fy Nuw, Par im fod yn felys sain […]
Fe rof i chwi bopeth sydd Ei angen nawr i fynd ymlaen. Yr Ysbryd Glân o’ch mewn a fydd, A’m geiriau i, i orchfygu’r gelyn. Ewch, ewch drwy’r byd i gyd, D’wedwch mod i’n fyw, Ewch i bob un stryd, D’wedwch mod i’n byw, O, ynoch rwyf yn byw – Ewch, ewch drwy’r byd i […]
Fugail da, mae’r defaid eraill eto ‘mhell o’r gorlan glyd, crwydro’n glwyfus ar ddisberod maent yn nrysni’r tywyll fyd: danfon allan dy fugeiliaid, â’u calonnau yn y gwaith, er mwyn cyrchu’r rhai crwydredig o bellterau’r anial maith. Hiraeth cyrchu’r defaid eraill ynom ninnau elo’n fwy; dylanwadau d’Ysbryd gerddo ymhob eglwys drostynt hwy: yma, yn ein […]
Fe garodd Iesu’r eiddo hyd eitha’r olaf awr, rhoes fara’i fywyd erddo a gwin ei galon fawr; a minnau gofiaf heddiw yr ing a’r chwysu drud a’r cariad nad yw’n edliw ei fai i euog fyd. Fe welir dwyfol drallod uwch byd a’i gamwedd trist, a’r gras sy’n drech na phechod yn angau Iesu Grist; […]
Fy Nhad o’r nef, O gwrando ‘nghri: un o’th eiddilaf blant wyf fi; O clyw fy llef a thrugarha, a dod i mi dy bethau da. Nid ceisio ‘rwyf anrhydedd byd, nid gofyn wnaf am gyfoeth drud; O llwydda f’enaid trugarha, a dod i mi dy bethau da. Fe all mai’r storom fawr ei grym […]
Fy ngorchwyl yn y byd yw gogoneddu Duw a gwylio dros fy enaid drud yn ddiwyd tra bwyf byw. Fe’m galwyd gan fy Nuw i wasanaethu f’oes; boed im ymroi i’r gwaith, a byw i’r Gŵr fu ar y groes. Rho nerth, O Dduw, bob dydd i rodio ger dy fron, i ddyfal ddilyn llwybrau’r […]
Fy enaid, ymorffwys ar aberth y groes, ‘does arall a’th gyfyd o ddyfnder dy loes; offrymodd ei hunan yn ddifai i Dduw, yn haeddiant yr aberth mi gredaf caf fyw. Mae munud o edrych ar aberth y groes yn tawel ddistewi môr tonnog fy oes; mae llewyrch ei ŵyneb yn dwyn y fath hedd nes […]
Fyth, fyth rhyfedda’ i’r cariad yn nhragwyddoldeb pell, a drefnodd yn yr arfaeth im etifeddiaeth well na’r ddaear a’i thrysorau, a’i brau bleserau ‘nghyd; fy nghyfoeth mawr na dderfydd yw Iesu, Prynwr byd. Ar noswaith oer fe chwysai y gwaed yn ddafnau i lawr, ac ef mewn ymdrech meddwl yn talu’n dyled fawr; fe yfai’r […]
F’enaid, gwêl i Gethsemane, edrych ar dy Brynwr mawr yn yr ing a’r ymdrech meddwl, chwys a gwaed yn llifo i lawr. Dyma’r cariad mwyaf rhyfedd, mwyaf rhyfedd fu erioed! Yn yr ardd, pan ddaliwyd Iesu, fe atebodd drosom ni, “Gadewch iddynt hwy fynd ymaith, yn eu lle cymerwch fi!” Dyma’r cariad mwyaf rhyfedd, mwyaf […]
Frenin nef, addolwn Frenin nef, boed gogoniant, anrhydedd, mawl iddo ef: Frenin nef, llifa’i awdurdod ef o’i orsedd fry, fe’i rhoir i ni, mawl fo ein llef! Plygwn lawr, dyrchafwn nawr hardd enw Iesu, iddo ef dyrchafwn lef, Grist Iesu ein Brenin: Frenin nef, addolwn Frenin nef, marw wnaeth ef, nawr mae’n y nef, addolwn […]