Pwy all blymio dyfnder gofid Duw ein Tad o weld ei fyd? Gweld y plant sy’n byw heb gariad, gweld sarhau ei gread drud: a phob fflam ddiffoddwyd gennym yn dyfnhau y nos o hyd; ein Tad, wrth Gymru, ein Tad, wrth Gymru, O trugarha! Gwnaethom frad â’r gwir a roddaist, buom driw i dduwiau […]
Pa bryd y cedwi’r bobol, drugarog Dduw, pa bryd? Nid mawrion, heb y miloedd, nid beilchion, ond y byd: blodau dy galon yw’r rhai hyn; gânt hwy ddiflannu megis chwyn heb weled gwawr o obaith gwyn? Duw gadwo’r bobol! Gaiff trosedd fagu trosedd a’r cryf gryfhau o hyd? A fynni di i lafur fyth gynnal […]
Pan fwy’n teimlo ôl dy law ar greithiau ‘mywyd i, fe dardd y gân o dan fy mron: ‘rwy’n dy garu, Iôr. Ac yn ddwfn o’m mewn mae f’enaid yn d’addoli di, ti yw fy Mrawd, ti yw fy Nuw, ac fe’th garaf, Iôr. KERI JONES a DAVID MATTHEWS (When I feel the touch) […]
Pwy a’m dwg i’r ddinas gadarn, lle mae Duw’n arlwyo gwledd, lle mae’r awel yn sancteiddrwydd, lle mae’r llwybrau oll yn hedd? Hyfryd fore y caf rodio’i phalmant aur. Pwy a’m dwg i’r ddinas gadarn, lle mae pawb yn llon eu cân, neb yn flin ar fin afonydd y breswylfa lonydd lân? Gwaith a gorffwys […]
Peraidd ganodd sêr y bore ar enedigaeth Brenin nef; doethion a bugeiliaid hwythau deithient i’w addoli ef gwerthfawr drysor, yn y preseb Iesu gaed. Dyma y newyddion hyfryd Draethwyd gan angylion Duw – Fod y Ceidwad wedi ei eni, I golledig ddynol ryw: Ffyddlawn gyfaill! Bechaduriaid, molwn Ef. Dyma Geidwad i’r colledig, Meddyg i’r gwywedig […]
Pob seraff, pob sant, hynafgwyr a phlant, gogoniant a ddodant i Dduw fel tyrfa gytûn yn beraidd bob un am Geidwad o forwyn yn fyw. Efe yw fy hedd, fy aberth a’m gwledd, a’m sail am drugaredd i gyd; fy nghysgod a’m cân mewn dŵr ac mewn tân, gwnaed uffern ei hamcan o hyd. Yn […]
Pa feddwl, pa ‘madrodd, pa ddawn, pa dafod all osod i maes mor felys, mor helaeth, mor llawn, mor gryf yw ei gariad a’i ras? Afonydd sy’n rhedeg mor gryf na ddichon i bechod na bai wrthsefyll yn erbyn eu llif a’u llanw ardderchog di-drai. Fel fflamau angerddol o dân yw cariad f’Anwylyd o hyd; […]
Pwy welaf fel f’Anwylyd, yn hyfryd ac yn hardd, fel ffrwythlon bren afalau’n rhagori ar brennau’r ardd? Ces eistedd dan ei gysgod ar lawer cawod flin; a’i ffrwyth oedd fil o weithiau i’m genau’n well na gwin. JOHN THOMAS, 1742-1818 (Caneuon Ffydd 334)
Pa le, pa fodd dechreuaf foliannu’r Iesu mawr? Olrheinio’i ras ni fedraf, mae’n llenwi nef a llawr: anfeidrol ydyw’r Ceidwad, a’i holl drysorau’n llawn; diderfyn yw ei gariad, difesur yw ei ddawn. Trugaredd a gwirionedd yng Nghrist sy nawr yn un, cyfiawnder a thangnefedd ynghyd am gadw dyn: am Grist a’i ddioddefiadau, rhinweddau marwol glwy’, […]
Pa le mae dy hen drugareddau, hyfrydwch dy gariad erioed? Pa le mae yr hen ymweliadau fu’n tynnu y byd at dy droed? Na thro dy gynteddau’n waradwydd, ond maddau galedwch mor fawr; o breswyl dy ddwyfol sancteiddrwydd tywynned dy ŵyneb i lawr. O cofia dy hen addewidion sy’n ras a gwirionedd i gyd; mae […]