Anweledig! ‘rwy’n dy garu, rhyfedd ydyw nerth dy ras: tynnu f’enaid i mor hyfryd o’i bleserau penna’ i maes; gwnaethost fwy mewn un munudyn nag a wnaethai’r byd o’r bron ennill it eisteddfa dawel yn y galon garreg hon. ‘Chlywodd clust, ni welodd llygad, ac ni ddaeth i galon dyn mo ddychmygu, chwaethach deall natur […]
Mae dy air yn abl i’m harwain drwy’r anialwch mawr ymlaen, mae e’n golofn olau, eglur, weithiau o niwl, ac weithiau o dân; mae’n ddi-ble ynddo fe, fwy na’r ddaear, fwy na’r ne’. ‘Rwyf yn meddwl am yr oriau caffwyf funud o’th fwynhau, ac mae atsain pell dy eiriau’n peri imi lawenhau: O’r fath wledd, […]
Fy enaid, at dy Dduw, fel gwrthrych mawr dy gred, drwy gystudd o bob rhyw a phob temtasiwn, rhed; caf ganddo ef gysuron gwir, fwy nag ar foroedd nac ar dir. O na allwn roddi ‘mhwys ar dy ardderchog law, a gado i gystudd ddod oddi yma ac oddi draw, a byw dan nawdd y […]
Clodforwch bawb ein Harglwydd Dduw, doed dynol-ryw i’w ganmol; ei hedd, fel afon fawr, ddi-drai, a gaiff ddyfrhau ei bobol. Ei air a’i amod cadw wna, byth y parha’i ffyddlondeb nes dwyn ei braidd o’u poen a’u pla i hyfryd dragwyddoldeb. Ef ni newidia, er gweld bai o fewn i’w rai anwyla’; byth cofia waed […]
Ni fethodd gweddi daer erioed â chyrraedd hyd y nef, ac mewn cyfyngder, f’enaid, rhed yn union ato ef. Ac nid oes cyfaill mewn un man, cyffelyb iddo’n bod, pe baem yn chwilio’r ddaear faith a holl derfynau’r rhod. Ymhob rhyw ddoniau mae e’n fawr, anfeidrol yw ei rym, ac nid oes pwysau ar ei […]
Mae’r Brenin yn y blaen, ‘rŷm ninnau oll yn hy, ni saif na dŵr na thân o flaen ein harfog lu; ni awn, ni awn dan ganu i’r lan, cawn weld ein concwest yn y man. Ni welir un yn llesg ym myddin Brenin nef cans derbyn maent o hyd o’i nerthoedd hyfryd ef; ni […]
N’ad im adeiladu’n ysgafn ar un sylfaen is y ne’; n’ad im gymryd craig i orffwys tu yma i angau yn dy le: ti, fy Nuw, tra bwyf byw, gaiff fod fy ngorffwysfa wiw. Dyma’r maen sydd yn y gongol, dyma’r garreg werthfawr, bur gloddiwyd allan yn y bryniau, bryniau tragwyddoldeb dir; nid oes le, […]
Mae’r orsedd fawr yn awr yn rhydd, gwrandewir llais y gwan; wel cyfod bellach, f’enaid prudd, anadla tua’r lan. Wel anfon eirchion amal ri’ i mewn i byrth y nef; gwrandewir pob amddifad gri yn union ganddo ef. Myfi anturia’ nawr ymlaen heb alwad is y ne’ ond bod perffeithrwydd mawr y groes yn ateb […]
Syched am dosturi A chariad fel y moroedd O! trugarha fy Nuw. Syched am faddeuant, Am waredigaeth gyflawn Cenhedloedd plygwch. Cytgan ’Ngwaredwr, brenin y brenhinoedd Ceidwad cadarn yw Ef, Canwch glod iddo Ef Byth bythoedd, ceidwad y cyfamod. Fe yw concwerwr y bedd. Cymer fi fel wyf i Gyda’m holl ofidion Tywallt arnaf i. Dilynaf […]
Dyma gariad fel y moroedd, tosturiaethau fel y lli: T’wysog bywyd pur yn marw, marw i brynu’n bywyd ni. Pwy all beidio â chofio amdano? Pwy all beidio â thraethu’i glod? Dyma gariad nad â’n angof tra bo nefoedd wen yn bod. Ar Galfaria yr ymrwygodd holl ffynhonnau’r dyfnder mawr, torrodd holl argaeau’r nefoedd oedd […]