Fugail da, mae’r defaid eraill eto ‘mhell o’r gorlan glyd, crwydro’n glwyfus ar ddisberod maent yn nrysni’r tywyll fyd: danfon allan dy fugeiliaid, â’u calonnau yn y gwaith, er mwyn cyrchu’r rhai crwydredig o bellterau’r anial maith. Hiraeth cyrchu’r defaid eraill ynom ninnau elo’n fwy; dylanwadau d’Ysbryd gerddo ymhob eglwys drostynt hwy: yma, yn ein […]
Pwy sy’n dwyn y Brenin adref? Pwy sy’n caru gweld ei wedd? Pwy sy’n parchu deddfau’r goron ac yn dilyn llwybrau hedd? Hwn fydd mawr dros y llawr, dewch i’w hebrwng ef yn awr. Pwy sy’n taenu cangau’r palmwydd ar y ffordd o dan ei draed? Ble mae mintai y cerddorion i glodfori gwerth ei […]
Am iddo fynd i Galfarî mae’n rhaid coroni’r Iesu; byth ni fodlonir teulu’r nef heb iddo ef deyrnasu. Griddfannau dwys y cread sydd am weled dydd yr Iesu; o fyd i fyd datseinia’r llef: rhaid iddo ef deyrnasu. Bydd llai o ddagrau, llai o boen, pan gaiff yr Oen ei barchu; caiff daear weled dyddiau’r […]
Arglwydd nef a daear, ar d’orseddfainc gref, engyl fyrdd a’th folant ar delynau’r nef; dysg i ninnau uno yn yr anthem fawr, sain y moliant fyddo’n llenwi nef a llawr. Mawr a dyrchafedig yn y nef wyt ti; cofiaist o’th drugaredd am ein daear ni; maddau in anghofio grym y cariad drud sy’n cysgodi drosom, […]
Ynot, Arglwydd, gorfoleddwn, yn dy gariad llawenhawn, cariad erys fyth heb ballu a’i ffynhonnau fyth yn llawn: Frenin nef a daear lawr, molwn byth dy enw mawr. Er i ti reoli bydoedd, ymhob storom lem a ddaw cedwi’r weddw dan dy gysgod a’r amddifad yn dy law: Frenin nef a daear lawr, molwn byth dy […]
Yr Arglwydd a feddwl amdanaf, a dyna fy nefoedd am byth; yng nghysgod yr orsedd gadarnaf mae’n ddigon i’r gwannaf gael nyth; cyn duo o’r cwmwl tymhestlog ei adain sy’n cuddio fy mhen; caf noddfa’n ei fynwes drugarog pan siglo colofnau y nen. Fy Arglwydd sy’n gwisgo y lili, mae’n cofio aderyn y to; cyn […]
Enaid gwan, paham yr ofni? Cariad yw meddwl Duw, cofia’i holl ddaioni. Pam yr ofni’r cwmwl weithian? Mae efe yn ei le yn rheoli’r cyfan. Os yw’n gwisgo y blodeuyn wywa’n llwyr gyda’r hwyr, oni chofia’i blentyn? Duw a ŵyr dy holl bryderon: agos yw dynol-ryw beunydd at ei galon. Er dy fwyn ei Fab […]
Pob peth, ymhell ac agos, sy’n dangos Duw i’r byd, ei enw sydd yn aros ar waith ei law i gyd; efe a wnaeth y seren yn ddisglair yn y nen, efe a wnaeth y ddeilen yn wyrddlas ar y pren. Ar ei drugareddau yr ydym oll yn byw; gan hynny dewch a llawenhewch, cans […]
Molwn enw’r Arglwydd, Brenin mawr y nef: Crëwr a Chynhaliwr bywyd ydyw ef llechwn yn ei gysgod pa beth bynnag ddaw, nerthoedd nef a daear geidw yn ei law. Molwn enw’r Arglwydd, sanctaidd yw efe, llewyrch ei wynepryd yw goleuni’r ne’; enfyn ef ei Ysbryd i sancteiddio dyn, nes bod daear gyfan fel y nef […]
Nef a daear, tir a môr sydd yn datgan mawl ein Iôr: fynni dithau, f’enaid, fod yn y canol heb roi clod? Gwena’r haul o’r cwmwl du er mwyn dangos Duw o’n tu; dywed sêr a lleuad dlos am ei fawredd yn y nos. Gwellt y maes a dail y coed sy’n ei ganmol ef […]