O anfon di yr Ysbryd Glân yn enw Iesu mawr, a’i weithrediadau megis tân O deued ef i lawr. Yn ôl d’addewid fawr ei gwerth, O Arglwydd, tywallt di dy Ysbryd Sanctaidd gyda nerth i weithio arnom ni. O’th wir ewyllys deued ef i argyhoeddi’r byd ac arwain etifeddion nef drwy’r anial maith i gyd. […]
Mae Iesu’n fuddugol, a’i bobol gaiff fyw yn fwy na choncwerwyr drwy gariad Mab Duw; er profi gorthrymder neu newyn neu gledd, ‘does ball ar y cariad agorodd y bedd. Molwch ef! Molwch ef! Mae’r gad wedi troi Molwch ef! Molwch ef! Mae’r gelyn yn ffoi; mae Iesu’n fuddugol, a’i bobol gaiff fyw yn fwy […]
Haleliwia! Haleliwia! Haleliwia! Cyfodi wnaeth Tywysog hedd, gorchfygodd uffern fawr a’r bedd, esgynnodd i’w dragwyddol sedd: Haleliwia! Agorwyd disglair byrth y nef, fe glywir gorfoleddus lef fel sŵn y môr neu daran gref: Haleliwia! Y fuddugoliaeth fawr a gaed, daw’r nef a’r ddaear at ei draed, a chenir mwy drwy rin y gwaed: Haleliwia! Esgynnodd […]
Daeth Prynwr dynol-ryw yn fyw o’i fedd a disglair ddelw Duw yn harddu’i wedd; dymchwelodd deyrnas gaeth hen deyrn marwolaeth du: rhaid ydoedd rhoi rhyddhad i’n Ceidwad cu. Gwnaeth waith y cymod hedd mewn llwyredd llawn, mae’i feddrod gwag yn dweud ei wneud yn Iawn; trwy’r codi rhoes y Tad fawrhad ar Galfarî, a thorrodd […]
Yr Iesu atgyfododd yn fore’r trydydd dydd; ‘n ôl talu’n llwyr ein dyled y Meichiau ddaeth yn rhydd: cyhoedder heddiw’r newydd i bob creadur byw, er marw ar Galfaria fod Iesu eto’n fyw. Yr Iesu atgyfododd mewn dwyfol, dawel hedd, dymchwelodd garchar angau a drylliodd rwymau’r bedd; fe ddaeth ag agoriadau holl feddau dynol-ryw i […]
Er gwaetha’r maen a’r gwylwyr cyfododd Iesu’n fyw; daeth yn ei law alluog â phardwn dynol-ryw; gwnaeth etifeddion uffern yn etifeddion nef; fy enaid byth na thawed â chanu iddo ef. Boed iddo’r holl ogoniant, Iachawdwr mawr y byd; mae’n rhaid i mi ei ganmol pe byddai pawb yn fud; mae’n medru cydymdeimlo â gwaeledd […]
Mi wn fod fy Mhrynwr yn fyw, a’m prynodd â thaliad mor ddrud; fe saif ar y ddaear, gwir yw, yn niwedd holl oesoedd y byd: er ised, er gwaeled fy ngwedd, teyrnasu mae ‘Mhrynwr a’m Brawd; ac er fy malurio’n y bedd ca’i weled ef allan o’m cnawd. Wel, arno bo ‘ngolwg bob dydd, […]
‘N ôl marw Brenin hedd, a’i ffrindiau i gyd yn brudd, a’i roi mewn newydd fedd, cyfodai’r trydydd dydd; boed hyn mewn cof gan Israel Duw, mae’r Oen a laddwyd eto’n fyw. Galarwyr Seion, sydd â’ch taith drwy ddŵr a thân, paham y byddwch brudd? eich galar, troer yn gân: O cenwch, etholedig ryw: mae’r […]
Dyrchafodd Crist o waelod bedd goruwch y nefoedd wen, lle’r eistedd ar orseddfainc hedd, a’i goron ar ei ben. “Yr Oen a laddwyd, teilwng yw!” medd holl dafodau’r nef; ac uned pob creadur byw i’w foli ag uchel lef. Am iddo oddef marwol glwy’ a’n prynu drwy ei waed, caiff holl goronau’r nefoedd mwy eu […]
Hwn ydyw’r dydd y cododd Crist gan ddryllio pyrth y bedd; O cyfod, f’enaid, na fydd drist, i edrych ar ei wedd. Cyfodi wnaeth i’n cyfiawnhau, bodlonodd ddeddf y nef; er maint ein pla cawn lawenhau, mae’n bywyd ynddo ef. Gorchfygodd angau drwy ei nerth, ysbeiliodd uffern gref; ac annherfynol ydyw’r gwerth gaed yn ei […]