logo

Ein gwefannau eraill: ysgolsul.com beibl.net gair.cymru

gobaith.cymru

Wel, dyma gyfoeth gwerthfawr llawn

Wel, dyma gyfoeth gwerthfawr llawn, Uwch holl drysorau’r llawr, A roed i’w gadw oll ynghyd, Yn haeddiant Iesu mawr. Ei gariad lifodd ar y bryn, Fel moroedd mawr di-drai; Ac fe bwrcasodd yno hedd Tragwyddol i barhau. Pan syrthio’r sêr fel ffigys ir, Fe bery gras fy Nuw, A’i faith ffyddlondeb tra fo nef; Anghyfnewidiol […]


Wel, f’enaid dos ymlaen, heb ofni dŵr na thân

Wel, f’enaid dos ymlaen, Heb ofni dŵr na thân, Mae gennyt Dduw: ‘D yw’r gelyn mwya’i rym I’w nerth anfeidrol ddim; Fe goncra ‘mhechod llym- Ei elyn yw. Mae gwaed ei groes yn fwy Na’u natur danbaid hwy, Na’u nifer maith; Fe faddau fawr a mân, Fe’m gylch yn hyfryd lân, Fe’m dwg i yn […]


Wel, f’enaid, dos ymlaen

Wel, f’enaid, dos ymlaen, ‘dyw’r bryniau sydd gerllaw un gronyn uwch, un gronyn mwy, na hwy a gwrddaist draw: dy anghrediniaeth gaeth a’th ofnau maith eu rhi’ sy’n peri it feddwl rhwystrau ddaw yn fwy na rhwystrau fu. ‘R un nerth sydd yn fy Nuw a’r un yw geiriau’r nef, ‘r un gras, a’r un […]


Wele deulu d’Eglwys, Iesu

Wele deulu d’Eglwys, Iesu, ger dy fron yn plygu nawr wedi’i lethu gan ei wendid, yn hiraethu am y wawr: taer erfyniwn am gael profi llawnder grym dy Ysbryd Glân dry ein hofn yn hyder sanctaidd, dry ein tristwch oll yn gân. Lle bu ofn yn magu llwfrdra ac esgusion hawdd gyhyd, lle daeth niwloedd […]


Wele fi yn dyfod

“Wele fi yn dyfod,” llefai’r Meichiau gwiw; atsain creigiau Salem, “Dyfod y mae Duw.” Gedy anfeidrol fawredd nef y nef yn awr; ar awelon cariad brysia i barthau’r llawr. Pa ryw fwyn beroriaeth draidd yn awr drwy’r nen? Pa ryw waredigaeth heddiw ddaeth i ben? Miloedd o angylion yno’n seinio sydd, “Ganwyd y Meseia, heddiw […]


Wele wrth y drws yn curo

Wele wrth y drws yn curo, Iesu, tegwch nef a llawr; clyw ei lais ac agor iddo, paid ag oedi funud awr; agor iddo, mae ei ruddiau fel y wawr. Parod yw i wneud ei gartref yn y galon euog, ddu a’i phrydferthu â grasusau, gwerthfawr ddoniau’r nefoedd fry; agor iddo, anghymharol Iesu cu. O […]


Wele, cawsom y Meseia

Wele, cawsom y Meseia, cyfaill gwerthfawroca’ ‘rioed; darfu i Moses a’r proffwydi ddweud amdano cyn ei ddod: Iesu yw, gwir Fab Duw, Ffrind a Phrynwr dynol-ryw. Hwn yw’r Oen, ar ben Calfaria aeth i’r lladdfa yn ein lle, swm ein dyled fawr a dalodd ac fe groesodd filiau’r ne’; trwy ei waed, inni caed bythol […]

  • Gwenda Jenkins,
  • March 19, 2015

Wele’n dyfod ar y cwmwl

Wele’n dyfod ar y cwmwl Mawr yw’r enw sy iddo’n awr; Ar ei fraich ac ar ei forddwyd Ysgrifenwyd ef i lawr; Halelwia! Groeso, groeso, addfwyn Oen. Mil o filoedd, myrdd myrddiynau, O gwmpeini hardd eu gwedd, Welaf draw yn codi fyny I’w gyfarfod Ef o’r bedd: Darfu galar; Dyma iachawdwriaeth lawn. Nid oes yno […]


Wele’n gwawrio ddydd i’w gofio

Wele’n gwawrio ddydd i’w gofio, geni Seilo, gorau swydd; wele ddynion mwyn a moddion ddônt â rhoddion iddo’n rhwydd: hen addewid Eden odiaeth heddiw’n berffaith ddaeth i ben; wele drefniad dwyfol gariad o flaen ein llygad heb un llen. Duw a’n cofiodd, Duw a’n carodd, Duw osododd Iesu’n Iawn; Duw er syndod ddarfu ganfod trefn […]

  • Gwenda Jenkins,
  • March 20, 2015

Wele’n sefyll rhwng y myrtwydd

Wele’n sefyll rhwng y myrtwydd wrthrych teilwng o’m holl fryd, er mai o ran yr wy’n adnabod ei fod uwchlaw gwrthrychau’r byd: henffych fore y caf ei weled fel y mae. Rhosyn Saron yw ei enw, gwyn a gwridog, teg o bryd; ar ddeng mil y mae’n rhagori o wrthrychau penna’r byd: ffrind pechadur, dyma’r […]

  • Gwenda Jenkins,
  • March 13, 2015