O Iesu, Haul Cyfiawnder glân, llanw mron â’th nefol dân; disgleiria ar fy enaid gwan nes dod o’r anial fyd i’r lan. Enynna ‘nghalon, Iesu cu, yn dân o gariad atat ti, a gwna fi’n wresog yn dy waith tra byddaf yma ar fy nhaith. A gwna fy nghalon dywyll i yn olau drwy d’oleuni […]
O Iesu mawr, rho d’anian bur i eiddil gwan mewn anial dir, i’w nerthu drwy’r holl rwystrau sy ar ddyrys daith i’r Ganaan fry. Pob gras sydd yn yr Eglwys fawr, fry yn y nef neu ar y llawr, caf feddu’r oll, eu meddu’n un, wrth feddu d’anian di dy hun. Mi lyna’n dawel wrth […]
Os Iesu Grist yn dlawd a ddaeth heb le i roi’i ben i lawr, ai gormod yw i’r fynwes hon roi cartref iddo nawr? Os gwawdiwyd enw Iesu gynt gan ei elynion cas, ai gormod i’w gyfeillion hoff yw canmol gwaith ei ras? Os dygodd Iesu addfwyn faich euogrwydd mawr ein bai, ai gormod yw […]
O Arglwydd nef a daear, ymgeledd teulu’r llawr, tywynned haul dy fendith i’th blant sydd yma nawr; dy sêl rho i’w haddewid a’u haddunedau gwir a gwna holl daith eu bywyd yn ffordd i’r nefol dir. Dan wenau dy ragluniaeth gad iddynt fyw’n gytûn a chaffael diogelwch yn d’ymyl di dy hun; amddiffyn hwy a’u […]
O am nerth i ddilyn Iesu yn ein gyrfa drwy y byd, cadw’i air ac anrhydeddu ei orchmynion glân i gyd; dilyn Iesu, dyma nefoedd teulu Duw. Cafodd bedydd fawredd bythol yn ei ymostyngiad llawn, ninnau, ar ei air, yn wrol ar ei ôl drwy’r dyfroedd awn; dilyn Iesu, dyma nefoedd teulu Duw. Er bod […]
O mor ddymunol yw cael cwrdd â’m hoff Anwylyd wrth ei fwrdd, ymlonni yn ei gariad llawn a thawel orffwys ar yr Iawn. Mae’r fath hawddgarwch yn ei bryd, gwledd felys yw, na ŵyr y byd: fy nefoedd yw bod ger ei fron yn siriol wedd ei ŵyneb llon. Ymrwymiad adnewyddol yw i rodio a […]
O llanwa hwyliau d’Eglwys yn gadarn yn y gwynt sydd heddiw o Galfaria yn chwythu’n gynt a chynt: mae’r morwyr yma’n barod a’r Capten wrth y llyw, a’r llong ar fyr i hwylio ar lanw Ysbryd Duw. O cadw’r criw yn ffyddlon a’r cwrs yn union syth ar gerrynt gair y bywyd na wna ddiffygio […]
O disgynned yma nawr Ysbryd Crist o’r nef i lawr; boed ei ddylanwadau ef yn ein plith fel awel gref a gorffwysed ef a’i ddawn ar eneidiau lawer iawn. I ddarostwng drwy ei ras ynom bob anwiredd cas, a’n prydferthu tra bôm byw ar sancteiddiol ddelw Duw, rhodded inni’n helaeth iawn o’i rasusol, ddwyfol ddawn. […]
O Arglwydd, dyro awel, a honno’n awel gref, i godi f’ysbryd egwan o’r ddaear hyd y nef; yr awel sy’n gwasgaru y tew gymylau mawr; mae f’enaid am ei theimlo: o’r nefoedd doed i lawr. Awelon Mynydd Seion sy’n cynnau nefol dân; awelon Mynydd Seion a nertha ‘nghamre ‘mlaen; dan awel Mynydd Seion mi genais […]
O Dduw, rho im dy Ysbryd, dy Ysbryd ddaw â gwres, dy Ysbryd ddaw â’m henaid i’r nefoedd wen yn nes; dy Ysbryd sy’n goleuo, dy Ysbryd sy’n bywhau, dy Ysbryd sydd yn puro, sancteiddio a dyfrhau. Dy Ysbryd sydd yn cynnal yr eiddil, gwan ei ras, yn nerthu’r enaid egwan sy’n ofni colli’r maes; […]