Cyn llunio’r byd, cyn lledu’r nefoedd wen, cyn gosod haul na lloer na sêr uwchben, fe drefnwyd ffordd yng nghyngor Tri yn Un i achub gwael, golledig, euog ddyn. Trysorwyd gras, ryw annherfynol stôr, yn Iesu Grist cyn rhoddi deddf i’r môr; a rhedeg wnaeth bendithion arfaeth ddrud fel afon gref, lifeiriol dros y byd. […]
O tyn y gorchudd yn y mynydd hyn; llewyrched Haul Cyfiawnder gwyn o ben y bryn bu’r addfwyn Oen yn dioddef dan yr hoelion dur, o gariad pur i mi mewn poen. Ble, ble y gwnaf fy noddfa dan y ne’, ond yn ei glwyfau dyfnion e’? Y bicell gre’ aeth dan ei fron agorodd […]
Daeth ffrydiau melys iawn yn llawn fel lli o ffrwyth yr arfaeth fawr yn awr i ni; hen iachawdwriaeth glir aeth dros y crindir cras; bendithion amod hedd: O ryfedd ras! Cymerodd Iesu pur ein natur ni, enillodd ef i’w saint bob braint a bri; fe ddaeth o’r nef o’i fodd, cymerodd agwedd was; ffrwyth […]
O gariad, O gariad anfeidrol ei faint, fod llwch mor annheilwng yn cael y fath fraint; cael heddwch cydwybod, a’i chlirio drwy’r gwaed, a chorff y farwolaeth, sef pechod, dan draed. Ni allai’r holl foroedd byth olchi fy mriw, na gwaed y creaduriaid er amled eu rhyw; ond gwaed y Meseia a’i gwella’n ddi-boen: rhyfeddol […]
Mi wela’r ffordd yn awr o lygredd mawr y byd i fywiol oes y nefol hedd, a’m gwedd yn lân i gyd: y ffordd yw Crist, a’i ddawn, a’r Iawn ar Galfarî; mae drws agored drwyddo ef i mewn i’r nef i ni. Diolchaf am yr Oen a’i boen i’m gwneud yn bur, a’r iachawdwriaeth […]
O arwain fy enaid i’r dyfroedd, y dyfroedd sy’n afon mor bur, dyfroedd sy’n torri fy syched er trymed fy nolur a’m cur; dyfroedd tragwyddol eu tarddiad, y dyfroedd heb waelod na thrai, dyfroedd sy’n golchi fy enaid er dued, er amled fy mai. Da iawn i bechadur fod afon a ylch yr aflanaf yn […]
Wrth gofio’i riddfannau’n yr ardd, a’i chwŷs fel defnynnau o waed, aredig ar gefn oedd mor hardd, a’i daro â chleddyf ei Dad, a’i arwain i Galfari fryn, a’i hoelio ar groesbren o’i fodd; pa dafod all dewi am hyn? Pa galon mor galed na thodd? THOMAS LEWIS, 1760-1842 (Caneuon Ffydd 519)
Y Gŵr a fu gynt o dan hoelion dros ddyn pechadurus fel fi, yfodd y cwpan i’r gwaelod ei hunan ar ben Calfarî; ffynhonnell y cariad tragwyddol, hen gartref meddyliau o hedd; dwg finnau i’r unrhyw gyfamod na thorrir gan angau na’r bedd. HUW DERFEL, 1816-90 (Caneuon Ffydd 518)
Mae rhyw fyrdd o ryfeddodau, Iesu, yn dy farwol glwy’; trwy dy loes, dy gur a’th angau caed trysorau fwy na mwy: ni all ceriwb byth na seraff lawn fynegi gwerth yr Iawn a roed drosom gan Gyfryngwr ar Galfaria un prynhawn. Pwy all fesur maint ei gariad, a rhinweddau maith ei ras? Nid angylion, […]
Cofio ‘rwyf yr awr ryfeddol, awr wirfoddol oedd i fod, awr a nodwyd cyn bod Eden, awr a’i diben wedi dod, awr ŵynebu ar un aberth, awr fy Nuw i wirio’i nerth, hen awr annwyl prynu’r enaid, awr y gwaed, pwy ŵyr ei gwerth? ALLTUD GLYN MAELOR, 1800-81 (Caneuon Ffydd 512)