Pan ddryso llwybrau f’oes, a’m tynnu yma a thraw, a goleuadau’r byd yn diffodd ar bob llaw, rho glywed sŵn dy lais a gweld dy gadarn wedd yn agor imi ffordd o obaith ac o hedd. Pan ruo storom ddu euogrwydd dan fy mron, a Satan yn ei raib yn trawsfeddiannu hon, O tyn y […]
(Tôn: Caryl, Rhys Jones) Pan dorro’r wawr dros ael y mynydd llwm, pan euro’r haul las erwau llawr y cwm, pan byncia’r adar gân yn gynnar gôr mi ganaf innau fawl i’r Arglwydd Iôr. Pan welaf wên ar wedd blodeuyn hardd, pan welaf wyrth aeddfedrwydd ffrwythau’r ardd, pan glywaf su aur donnau’r meysydd ŷd mi […]
Pan fo’n blynyddoedd ni’n byrhau, pan fo’r cysgodion draw’n dyfnhau, tydi, yr unig un a ŵyr, rho olau’r haul ym mrig yr hwyr. Er gwaeled fu a wnaethom ni ar hyd ein hoes a’i helynt hi, er crwydro ffôl ar lwybrau gŵyr, rho di drugaredd gyda’r hwyr. Na chofia’n mawr wendidau mwy, a maint eu […]
Pan fwy’n cerdded drwy’r cysgodion, pwyso ar dy air a wnaf, ac er gwaethaf fy amheuon buddugoliaeth gyflawn gaf. Dim ond imi dawel aros golau geir ar bethau cudd; melys fydd trallodion hirnos pan geir arnynt olau’r dydd. Ac os egwan yw fy llygad, digon i mi gofio hyn: hollalluog yw dy gariad, fe wna […]
Pan fwy’n myned drwy Iorddonen, Angau creulon yn ei rym, Aethost drwyddi gynt dy hunan, Pam yr ofnanf bellach ddim? Buddugoliaeth! Gwna i mi weiddi yn y llif. Ymddiriedaf yn dy allu, Mawr yw’r gwaith a wnest erioed; Ti gest angau, Ti gest uffern, Ti gest Satan dan dy droed: Pan Calfaria, Nac aed hwnnw […]
Pan fwyf yn teimlo’n unig lawer awr heb un cydymaith ar hyd llwybrau’r llawr, am law fy Ngheidwad y diolchaf i â’i gafael ynof er nas gwelaf hi. Pan fyddo beichiau bywyd yn trymhau a blinder byd yn peri im lesgáu, gwn am y llaw a all fy nghynnal i â’i gafael ynof er nas […]
Pan glywir sŵn chwalu cadwynau o draw a hedd yn teyrnasu lle cynt y bu braw, fe wyddom fod yntau ar ymdaith o hyd, yr hwn sy’n ddyhead cenhedloedd y byd. Pan glywir y moliant yn dod dros y don a’r weddi o’r carchar heb ddig dan y fron, fe wyddom fod yntau ar ymdaith […]
Pan guddio’r nos y dydd, A’r gân yn troi yn gri, Cynlluniau dyn yn drysu ffydd, O! Arglwydd cofia fi. Pan ollwng cymyl prudd Eu dafnau oer yn lli, Pan ddeffry’r gwynt a’i nerthoedd cudd O! Arglwydd cofia fi. Ti gofiaist waelion byd, Maddeuaist fyrdd di-ri’; Dy ras sy’n fôr heb drai o hyd; O! […]
Pan oedd Iesu dan yr hoelion yn nyfnderoedd chwerw loes torrwyd beddrod i obeithion ei rai annwyl wrth y groes; cododd Iesu! Nos eu trallod aeth yn ddydd. Gyda sanctaidd wawr y bore teithiai’r gwragedd at y bedd, clywid ing yn sŵn eu camre, gwelid tristwch yn eu gwedd; cododd Iesu! Ocheneidiau droes yn gân. […]
Pan rwystrir ni gan bethau’r llawr i weled ei ogoniant mawr, gwyn fyd y pur o galon sydd yn gweled Duw drwy lygaid ffydd. Pan welir dynion balch eu bryd yn ceisio ennill yr holl fyd, gwyn fyd yr addfwyn, meddai ef, sy’n etifeddion daer a nef. Pan welir chwalu teulu’r Tad gan ryfel gyda’i […]