Mi dafla’ ‘maich oddi ar fy ngwar wrth deimlo dwyfol loes; euogrwydd fel mynyddoedd byd dry’n ganu wrth dy groes. Os edrych wnaf i’r dwyrain draw, os edrych wnaf i’r de, ymhlith a fu, neu ynteu ddaw, ‘does debyg iddo fe. Fe roes ei ddwylo pur ar led, fe wisgodd goron ddrain er mwyn i’r […]
Mi debygaf clywaf heddiw Sŵn caniadau draw o bell, Torf yn moli am waredigaeth, Ac am ryddid llawer gwell; Gynau gwynion yw eu gwisgoedd, Palmwydd hyfryd yn eu llaw, A hwy ânt gyd â gogoniant Mewn i’r bywyd maes o law. Minnau bellach orfoleddaf Fod y Jiwbil fawr yn dod, A chyflawnir pob rhyw sillaf […]
Mi edrychaf ar i fyny, deued t’wyllwch, deued nos; os daw heddwch im o unlle, daw o haeddiant gwaed y groes; dyna’r man y gwnaf fy nhrigfan, dyna’r man gobeithiaf mwy: nid oes iechyd fyth i’m henaid ond mewn dwyfol, farwol glwy’. Gobaith f’enaid yw ei haeddiant, gobaith f’enaid yw ei rym; tlawd a llesg […]
Mi ganaf tra bo anadl o fewn i’r ffroenau hyn am gariad yn dioddef ar ben Calfaria fryn, am goron ddrain blethedig, am hoelion garwa’u rhyw, gannu f’enaid euog fel eira gwynna’i liw. Fe rwygwyd muriau cedyrn, fe dorrwyd dorau pres oedd rhyngom ni a’r bywyd, mae’r bywyd heddiw’n nes; palmantwyd yr holl lwybrau, mae’r […]
Mi glywaf dyner lais yn galw arnaf fi i ddod a golchi ‘meiau i gyd yn afon Calfari. Arglwydd, dyma fi ar dy alwad di, canna f’enaid yn y gwaed a gaed ar Galfarî. Yr Iesu sy’n fy ngwadd i dderbyn gyda’i saint ffydd, gobaith, cariad pur a hedd a phob rhyw nefol fraint. Yr […]
Mi glywais lais yr Iesu’n dweud, “Tyrd ataf fi yn awr, flinderog un, cei ar fy mron roi pwys dy ben i lawr.” Mi ddeuthum at yr Iesu cu yn llwythog, dan fy nghlwyf; gorffwysfa gefais ynddo ef a dedwydd, dedwydd wyf. Mi glywais lais yr Iesu’n dweud, “Mae gennyf fi yn rhad y dyfroedd […]
Mi godaf f’egwan lef at Iesu yn y nef, a rhoddaf bwys fy enaid dwys i orffwys arno ef; caf ynddo ras o hyfryd flas a mwyn gymdeithas Duw; ei nerth a rydd yn ôl y ddydd, ei olau sydd ar lwybrau ffydd: ‘rwyf beunydd iddo’n byw. Mae ei ddiddanwch drud yn difa sŵn y […]
Mi wela’r cwmwl du, Yn awr ymron â ffoi, A gwynt y gogledd sy Ychydig bach yn troi: ‘N ôl tymestl fawr, daw yn y man Ryw hyfryd hin ar f’enaid gwan. Ni phery ddim yn hir Yn ddu dymhestlog nos; Ni threfnwyd oesoedd maith I neb i gario’r groes; Mae’r hyfryd wawr sy’n codi […]
Mi wela’r ffordd yn awr o lygredd mawr y byd i fywiol oes y nefol hedd, a’m gwedd yn lân i gyd: y ffordd yw Crist, a’i ddawn, a’r Iawn ar Galfarî; mae drws agored drwyddo ef i mewn i’r nef i ni. Diolchaf am yr Oen a’i boen i’m gwneud yn bur, a’r iachawdwriaeth […]
Mi welaf ym medydd fy Arglwydd ogoniant gwir grefydd y groes, y claddu a’r codi’n Dduw cadarn ‘r ôl gorffen ei lafur a’i loes: mae’n ddarlun o angau’r Cyfryngwr a dyfnder ei drallod a’i boen; mae Seion yn cadw’r portread i gofio am gariad yr Oen. ALLTUD GLYN MAELOR, 1800-81 (Caneuon Ffydd 650)