Ein gwefannau eraill: ysgolsul.com beibl.net gair.cymru
Ein gwefannau eraill: ysgolsul.com beibl.net gair.cymru
Enaid gwan, paham yr ofni? Cariad yw meddwl Duw, cofia’i holl ddaioni. Pam yr ofni’r cwmwl weithian? Mae efe yn ei le yn rheoli’r cyfan. Os yw’n gwisgo y blodeuyn wywa’n llwyr gyda’r hwyr, oni chofia’i blentyn? Duw a ŵyr dy holl bryderon: agos yw dynol-ryw beunydd at ei galon. Er dy fwyn ei Fab […]
Engyl glân o fro’r gogoniant hedant, canant yn gytûn; clywch eu llawen gân uwch Bethlem, “Heddiw ganwyd Ceidwad dyn”: dewch, addolwn, cydaddolwn faban Mair sy’n wir Fab Duw, dewch, addolwn, cydaddolwn Iesu, Ceidwad dynol-ryw. Mwyn fugeiliaid glywsant ganu a hwy’n gwylio’u praidd liw nos; gwelent Dduw ar ddyn yn gwenu yng ngoleuni’r seren dlos: dewch, […]
Enynnaist ynof dân, perffeithiaf dân y nef, ni all y moroedd mawr ddiffoddi mono ef; dy lais, dy wedd, a gweld dy waed, sy’n troi ‘ngelynion dan fy nhraed. Mae caru ‘Mhrynwr mawr, mae edrych ar ei wedd y pleser mwya’ nawr sy i’w gael tu yma i’r bedd: O gariad rhad, O gariad drud, […]
Enynner diolchgarwch, mae ffiol dyn yn llawn; bu Duw mewn mawr ddirgelwch yn taenu’r gwyrthiau grawn: doed moliant i’r cynteddau, a diolch pêr i’r pyrth; nid talu’n ôl ein beiau mae’r Tad sy’n gwneud y wyrth. Trwy’r ydfaes at yr adfyd yr â trugaredd Duw, mor hawdd i ddyn ddywedyd mai Tad trugarog yw; mae […]
Er chwilio’r holl fyd a’i fwyniant i gyd nid ynddo mae’r balm a’m hiacha; ond digon im yw yr Iesu a’i friw, fe’m gwared o’m penyd a’m pla. O’r nefoedd fe ddaeth i achub rhai caeth, fe’i gwelwyd mewn preseb oedd wael; ar groesbren fe’i caed, rhoes drosom ei waed, ei debyg ni ellir ei […]
Er dy fod yn uchder nefoedd, Uwch cyrhaeddiad meddwl dyn, Eto dy greaduriaid lleiaf Yn dy olwg bob yr un; Nid oes meddwl Ond sy’n olau oll o’th flaen. Ti yw ‘Nhad, a thi yw ‘Mhriod, Ti yw f’Arglwydd, Ti yw ’Nuw, F’unig Dŵr, a’m hunig Noddfa, Wyt i farw neu i fyw: Cymmer f’enaid, […]
Er gwaetha’r maen a’r gwylwyr cyfododd Iesu’n fyw; daeth yn ei law alluog â phardwn dynol-ryw; gwnaeth etifeddion uffern yn etifeddion nef; fy enaid byth na thawed â chanu iddo ef. Boed iddo’r holl ogoniant, Iachawdwr mawr y byd; mae’n rhaid i mi ei ganmol pe byddai pawb yn fud; mae’n medru cydymdeimlo â gwaeledd […]
Er mai cwbwl groes i natur yw fy llwybyr yn y byd ei deithio wnaf, a hynny’n dawel yng ngwerthfawr wedd dy ŵyneb-pryd; wrth godi’r groes ei chyfri’n goron mewn gorthrymderau llawen fyw, ffordd yn union, er mor ddyrys, i ddinas gyfaneddol yw. Ffordd a i henw yn “Rhyfeddol” hen, a heb heneiddio yw; ffordd […]
Er maint yw chwerw boen y byd mi rof fy mryd ar Iesu, ac er pob cystudd trwm a loes mi dreulia’ f’oes i’w garu. Ni welais gyfaill dan y sêr mor dyner ag yw Iesu; ‘rwy’n penderfynu treulio f’oes i ddwyn ei groes dan ganu. Ni theimlais ddim gofidiau dwys wrth roi fy mhwys […]
Esgyn gyda’r lluoedd fry i fynydd Duw, tynnu tua’r nefoedd, bywyd f’enaid yw. Yfwn o ffynhonnau gloywon ddyfroedd byw wrth fynd dros y bryniau tua mynydd Duw. Dringwn fel ein tadau dros y creigiau serth; canwn megis hwythau, “Awn o nerth i nerth.” Pan wyf ar ddiffygio, gweld y ffordd yn faith, Duw sydd wedi […]
